SM i dieta

Dieta i objawy SM

Zmiana tego co jesz, może pomóc w radzeniu sbie z objawami SM.

  1. Problemy z pęcherzem
  2. Kłopoty z wypróznianiem
  3. Problemy z połykaniem - dysfagia
  4. Zmęczenie
  5. Drżenie
  6. Problemy wzrokowe
  7. Osteoporoza
  8. Odleżyny
  9. Dieta u osób z cięższą postacią SM
  10. Potrawy lubiane i nielubiane
  11. Planowanie tygodnia
  12. Stała dostępność jedzenia i picia
  13. Żucie i przełykanie: PEG - przezskórna endoskopowa gastrostomia

Niektóre osoby mające problem z pęcherzem piją mniej, aby zmniejszyć potrzebę częstszego udawania się do toalety.

Jednak wówczas mocz staje się bardziej skoncentrowany, co podrażnia pęcherz i zwiększa prawdopodobieństwo powstania infekcji dróg moczowych.

Zaleca się wypijanie od 6 do 8 kubków płynu dziennie. Lepiej unikać dużych ilości kofeiny i alkoholu, które podrażniają pęcherz.

Osobom z SM, które mają problem z wyproznianiem, zwykle najpierw zaleca się zmianę diety, tzn. picie wystarczającej ilości płynów i spożywanie pokarmów zawierających błonnik.

Błonnik powoduje lepsze przemieszczanie się pokarmu w kelitach i tym samym lepsze trawienie i wydalanie niestrawionych resztek pokarmów.

Błonnik zawierają między innymi śliwki (lub sok śliwkowy), pełnoziarniste pieczywo, brązowy ryż, pelnoziarniste płatkim śniadaniowe. .

Problemy w połykaniu lub dysfagia są bardzo niepokojącym objawem, zwłaszcza jeśli nie są odpowiednio leczone. Oto kilka sposobów radzenia sobie z tym problemem:

  1. jeśli żucie staje się trudne, staraj się unikać pokarmów twardych lub żylastych,
  2. jeśli wielkość posiłków jest kłopotem, staraj się jeść mniej, ale częsciej; mleczne napoje pomogą uzupełnić niedobór kalorii,
  3. zmiana pozycji przy jedzeniu może ułatwić połykanie,
  4. rozdrobnij jedzenie widelcem lub mikserem - nie będzie wymagałożucia i łatwiej je będzie połknąć,
  5. jeśli praca przełyku jest słaba, "rzadkie" płyny, takie jak woda lub herbaytta, mogą dostać się domthawicy, powodując zakrztuszenie, pij "gęste" płyny lub używaj środków zagęszczających napoje,
  6. niektórzy twierdzą, że trudniej wypić odpowiednia dzienną dawkę płynów, jeślimnapoje są zagęszczane, aby uniknąć odwodnienia, pij małymi łykami, ale często,
  7. jeśli problemy z połykaniem spowodują spadek wagi, należycsięgnąć po suplementy witaminowo - mineralne.
Ten sposób jedzenia może pomócf teżosobom z bólem twarzy ( nerwu trójdzielnego), który utrudnia otwarcie ust i żucie.

Dzięki odpowiedniej diecie mozna czasem zmniejszyć zmęczenia. Jeśli dla kogoś zjedzenie dużego, gorącego posiłku jest szczególnie męczące, należy jeść częściej, ale mniej.

Dobrym rozwiązaniem może być też pojadanie produktów zawierających węglowodany, takich jak ziemniaki czy chleb, w ciągu dnia ( mogą być np. w sałatce).

To pozwoli utrzymać na właściwym poziomie energię. Nie można jednak zbytnio polegać na energii z węglowodanów, bowiem od razu po spożyciu podnoszą poziom energii, ktora jednak potem gwałtownie spada.

Odwodnienie również może być przyczyną zmęczenia, dlatego należy pamiętać o wypijaniu 8 szklanek płynów dziennie (około 1,5 litra).

Napoje zawierające kofeinę, takie jak herbata, kawa czy coca-cola, początkowo działają pobudzająco, ale warto pamiętać, że zbyt duża ilość kofeiny wywołuje odwodnienie.

Drżenie może wpłynąć zarówno na twoje potrzeby żywieniowe, jak i fizyczną możliwość jedzenia. Stałe drżenie zużywa dużą ilość kalorii, zatem konieczne jest korzystanie z wysokoenergetycznych przekąsek i napojów między posiłkami.

To pozwoli uniknąć zarówno utraty wagi, j ak i zmęczenia. Jeśli drżenie wpływa na możliwość utrzymania przedmiotów, niektóre produkty mogą okazać się "łatwiejsze do jedzenia". Kanapkę będzie łatwiej zjeść niż spaghetti czy zupę.

Ułatwić jedzenie i przygotowanie posiłku mogą też specjalne sztućce czy naczynia.

Zwykła słomka do napojów może okazać się wspaniałym rozwiązaniem - narzęzdiem do spożycia niezbyt gęstej zupy, np. barszczu.

Podwójne widzenie czy widzenie zamazane mogą sprawić, że jedzenie i przygotowanie posiłków zabierze więcej czasu, dobrze więc wziąć pod uwagę.

Dogodne wówczas staje się używanie kontrastu, np. kolorowych naczyń, na których lepiej widać posiłek.

Osteoporoza sprawia, że kości są bardziej kruche i zwiększa się ryzyko złamań. Pewne czynniki sprawiają, że u osób z SM wzrasta prawdopodobieństwo pojawienia się ostoporozy.

Są to:
  1. używanie dużych dawek sterydów podczas leczenia rzutów choroby,
  2. brak odpowiednich obciążających kości ćwiczeń, zwłaszcza u osób o mniejszej zdolności poruszania się,
  3. unikanie słońca, jakomźródła wysokiej temperatury zwiększającej poczucie zmęczenia, w konsekwencji prowadzi do obniżenia przyswajania witaminy D. Dobrym źródłem witaminy D są tłuste ryby, wątroba i jajka. Należy uważać z przyjmowaniem preparatów zawierających witaminę D, ponieważ jej nadmiar może być szkodliwy.

Bogatym źródłem wapnia jest mleko i produkty mleczne, jak również sardynki w puszce i sardele ( o ile są zjadane z ościami), chleb, rodzynki, szpinak, czerwona fasola.

Odtłuszczone mleko ma tyle samo wapnia, co pełnotłuste, więc unikanie tłuszczu ze względu na kontrolę wagi nie powinno wpłynąć na poziom wapnia. Jesli ktoś nie lubi mleka i jego przetworów, może sięgnąć po bogatą w wapń soję.

Jeśli unikasz słońca lub bierzesz sterydy, lekarz może ci przepisać odpowidnie preparaty, jenak większość ludzi jest w stanie przyswoić wystarczającą ilość zarówno wapnia, jak i witaminy D dzięki odpowiedniemu odżywianiu i słońcu.

Ryzyko oleżyn pojawia się u osób, które leżą lub siedzą w jednej pozycji. Spadek wagi nasila problem, gdyż traci się naturalną tłuszczową ochronę w miejscach szczególnie nara żonych na powstawanie odleżyn (np. w pobliżu kości ogonowej). Dlatego w unikaniu odleżyn ważne jest utrzymanie zdrowej wagi ciała.

Dla niektórychosób z SM, ciężej dotkniętych chorobą, samo jedzenie, przyjmowanie pokarmów staje się trudne. Nie są w stanie nie tylko przygotować posiłków, zrobić zakupów, ale również planować swojej diety.

Opiekunowie powinni wówczas skonsultować się z lekarzem, aby ustalić, czy posiłki osób chorych w odpowiedni sposób spełniają ich potrzeby dietyczne.

każdy, kto musi wprowadzać ograniczenia w tym co je i pije, ma swoje ulubione dania i to czego stara się unikać. Na sposób żywienia wpływa też religia, przyzwyczajenia kulturowe i osobiste. Wprowadzenie zmian w diecie oznacza próbowanie zarówno nowych produktów, jak i nowych sposobów przyrządzania posiłków. warto wziąć przy tym pod uwagę swoje preferencje smakowe, tak aby posiłek nie tylko odżywiał, ale również sprawiał przyjemność. Dobrze zbilansowana dieta nie powinna być "niejadalna" .

Zwykle nikt z nas nie ma kilku opiekunów lub przyjaciół, którzy pomagają kontrolować zarówno przygotowywanie posiłków, jak i zakupy. Dobrze jest samemu sporządzić taki tygodniowy plan,

Powinien on zawierać listę zakupów, co pozwoli później uniknąć niepotrzebnych dodatkowych wypraw do sklepu i marnowania żywności. Pomocne bywa w tym robienie zakupów przez Internet lub zamawianie telefoniczne w osiedlowym sklepiku.

Dobrze, by plan posiłków był elastyczny. Najważniejsze jest nie rygorystyczne przestrzeganie zasad, ale zachowanie w pamięci faktu, że nasza dieta powinna być dobrze bilansowania, aby zawierała wszystkie składniki odżywcze.

Bardzo wygodne bywa umieszczenie niewielkiej ilości jedzenia i picia "pod ręką", tak by mieć do nich dostęp zarówno w niocy, jak i w ciągu dnia.

Trzeba znależć bezpieczne, czyste miejsce koło łóżka, właszcza kiedy musimy jeść częste, a małe posiłki. W ten sposób można uniknąć częstego wstawania i "wypraw" do kuchni.

Osoby niedowidzące mogą mieć problem z jedzeniem, gdyż zwyczajnie nie widzą tego, co jest na talerzu. Powszechną praktyką zalecaną przez rehabilitantów widzenia jest układanie produktów zgodnie z układem zegara, np. ziemniaków na 3, a surówki na 9.

Jeśli żucie i połykanie staje się zbyt trudne, mimo jedzenia małych posiłków i picia zagęszczonych napojów, postępuje utrata wagi i odwodnienie, należy rozważyć wprowadzenie żywienia dojelitowego.

Najczęściej stosuje się PEG - przezskórną endoskopowa gastrostomię. To pozwala na wprowadzenie płynnego pożywienia bezpośrednio do żąlądka z pominięciem przełyku.

Oczywiście osoby chore mogą nadal cieszyć się smakiem potraw, ale posiłki spożywane przez nich samodzielnie muszą być małe.

Zabieg wprowadzający sondę jest wykonywany w miejscowym znieczuleniu. Sonda oczywiście może zostać usunięta, kiedy tylko okaże się, że nie ma potrzeby jej używania.

Jednak nawet jeśli mamy świadomość, że w każdej chwili można zrezygnować z karmienia dojetitowego, to wprowadzenie PEG może przestraszyć zarówno chorego, jak i opiekuna.

Warto w takim wypadku porozmawiać z pielęgniarką, specjalistą żywienia, aby przyjąć, że tylko w ten sposób można uniknąć niedożywienia i wyniszczenia chorego.

Informacje

Admin
Copyright© 2008 Poradnik SM