Obecnie dostępne są już leki, które mogą wpłynąć na przebieg choroby.. zmieniają one wadliwą reakcję układu immunologicznego, który uszkadza mielinę.
Chociaż nie są to leki na SM, bez wątpienia zmnieszają u niektórych chorych częstotliwość i ostrość rzutów.
Najlepsze rezultaty daje zastosowanie tych preparatów u osób z postacią rzutowo - remisyjną, które stosunkowo od niedawna chorują.
W ośrodkach klinicznych, które prowadzą leczenie, można dowiedzieć się, czy należy się do grupy osób, która powinna być leczona tymi preparatami.
Kiedy pacjent ma rzut, najczęściej zostająmu podawane w warunkach szpitalnych sterydy ( leki immunosupresyjne). Co prawda nie mają one wpływu na postęp choroby, ale mogą zmniejszyć proces zapalny, do którego dochodzi podczas rzutu.
Ponieważ są to preparaty niezwykle silne i mające wiele skutków ubocznych, zazwyczaj podawane są jedynie w przypadkach rzutu ostrego, powodującego widoczną niepełnosprawność. Z tego samego powodu lekarze starają się też ograniczać ilość terapii sterydowych.
Sterydy są zazwyczaj podawane w postaci kroplówek ( wlewów dożylnych) lub doustnie ( w przypadku mniejszych dawek). Podczas sterydoterapii należy być pod ścisłą kontrolą lekarza, przyjmować dodatkowe preparaty, np. potasowe i wapniowe, mierzyć regularnie ciśnienie,
gdyż wskutek działania leku może ono wzrastać.
Niektóre osoby chorujące na SM utrzymują, że leczenie niekonwencjonalne poprawia ich samopoczucie |
W leczeniun SM popularne są również niekonwencjonalne sposoby terapii. Niektóre rzeczywiście mogą sprawiać, że osoba z SM poczuje się lepiej.
Decydujac się na którąkolwiek z tych metod leczenia, trzeba pamiętać, że żadna nie została dokładnie naukowo zbadana,
zatem nie ma dowodów najej skuteczność.
Należy też zachować ostrożność, bowiem stosowanie niektórych metod może skończyć się nie tylko utratą pieniędzy, ale również zdrowia. Warto przed podjęciem decyzji porozmawiać o propononowanewj metodzie z innymi chorymi, z lekarzem,
ocenić koszty i potencjalne ryzyko.
