Podczas gdy naukowcy analizują reakcje chemiczne w mózgowiu oraz starają się przewidzieć działanie leków, wiele osób nadal wierzy, że ciężką depresję można przezwyciężyć silną wolą.
Powszechne jest przekonanie, że depresja jest ułomnością charakteru.
Ponieważ choroba często nie daje objawów fizycznych, trudno przyjąć, nawet osobom bliskim, że chory nie jest w stanie "wziąć się w garść', "czegoś ze sobą zrobić".
Tymczasem depresja jest taka samą chorobą jak grypa, również jest uleczalna, chociaż jej leczenie wymaga dyscypliny i długiej farmakoterapii.
Depresja jest chorobą, należy ją leczyć, tak jak każde inne schorzenie. Nie można zarzucać choremu na przykład lenistwa, gdyż jego zachowanie
nie wynika ze złej woli. |
Życie z osobą chorą na depresję nie jest łatwe. Stałe zmęczenie, poczucie bezsilności, brak energii, odmowa wykonywania najprostszych czynności, nawet higienicznych,
mogą prowadzić do konfliktów w rodzinie..
Oto kilka pożytecznych wskazówek, co mogą zrobić członkowie rodziny i przyjaciele dla osoby, o której wiedzą, że cierpi na depresję:
- Przyjmujemy do wiadomości, że dana osoba jest chora i że najważniejsze jest leczenie jej choroby.
- Pamiętajmy, że depresja wpływa na zachowanie i osoby nią dotknięte maja skłonność do pesymizmu.
- Weźmy pod uwagę, że także inni członkowie rodziny przeżywają trudne chwile.
- Starajmy się skłonić chorego do prowadzenia zdrowego trybu życia - unikania alkoholu, utrzymywanie regularnej aktywności fizycznej, przestrzegania zasad zdrowego żywienia.
- Zachęcajmy osobę z depresją do zachowywania zdrowego rytmu snu - chodzenia spać zawsze o tej samej porze, zmniejszenia ilości spożywanej kofeiny, spania w chłodnym pokoju,
unikania nasilonej aktywności przed pójściem do łóżka.
- Otwarcie omawiaj postępy i efekty terapii z lekarzem
Czego nie powinniśmy robić, jeśli chcemy, by leczenie osoby z depresją przebiegało możliwie szybko i bezkonfliktowo?
- Unikajmy krytykowania lub obwiniania chorego za depresyjne zachowania.
- Nie oczekujmy, że po prostu "weźmie się w garść".
- Nie starajmy się robić wszystkiego za tę osobę.
- Nie starajmy się ukrywać przed chorym problemów rodzinnych ani wykluczać go z rodzinnych dyskusji.
- Nie bójmy się zadawać pytania.
- Nie namawiajmy chorego do rzucania wszystkich nałogów w trakcie wychodzenia z depresji.
- Nie starajmy się go nakłaniać do podejmowania ważnych życiowo decyzji (małżeństwo, rozwód, zmiana pracy, przeprowadzka) w trakcie epizodu depresyjnego.
