Zmęczenie w SM jest czymś więcej niż wyczerpaniem po ćwiczeniach fizycznych. Taki rodzaj zmęczenia również nie jest obcy osobom chorym na SM,
jednak opadnięcie z sił wywołane przez chorobę występuje zupełnie niezależnie od niego.
Niektórzy mówią, że w chwili pojawienia się zmęczenia czują, jakby nagle ktoś wyciągnął wtyczkę z "zasilającego ich" gniazdka elektrycznego.
Totalne wyczerpanie pojawia się bez uprzedzenia, po czym równie niespodziewanie znika. Inni doświadczają poczucia stałego zmęczenia, które sprawia, że podjęcie jakiegokolwiek
działania staje się zadaniem przekraczającym ich możliwości.
Wycieńczenie, które odbiera siły, może być frustrujące, ale i do zniesienia, o ile pozwala na wykonywanie podstawowych czynności.
Gorzej, gdy przeobraża się się w całkowite wyczerpanie, podobnie temu którego doświadcza się podczas grypy, i które ogranicza jakąkolwiek energię do zera.
Niektórzy twierdzą, że w chwili pojawienia się zmęczenia ich kończyny stają się bardzo ciężkie, tak że najdrobniejszy ruch, choćby uniesienie ołówka, przestaje być wykonalny.
W tym czasie może też wystąpić chwilowe nasilenie innych objawów, takich jak zaburzenia równowagi, problemy ze wzrokiem lub koncentracją.
Bardzo często zmęczenie powodowane jest wysoką temperaturą otoczenia. Zmiana pogody, przegrzany poikój czy ćwiczenia fizyczne powodują czasowe nasilenie się zmęczenia.
Ma to miejsce również w przypadku infekcji, zwłaszcza połączonych z gorączką.
Zmęczenie może mieć charakter zarówno fizyczny, jak i intelektualny. Wpływa zzrówno na czas, jak i sposób wykonania czynności. |
Zmęczenie może dotyczyć każdego rodzaju czynności: od wychodzenia do pracy, po wyjście do pubu, od gotowania posiłków po zabawę z dziećmi. Zachowanie równowagi
w zajęciach codziennych jest podstawowym zadaniem, kiedy ma się ograniczone zasoby energii.
Zrozumienie tego, a czasem zaanga zowanie do pomocy innych, może duzo zmienić. Chociaż objaw zmęczenia ma jedną nazwę, dotyka osoby chore w bardzo różny sposób.
Może się zmieniać z tygodnia na tydzień, z dnia na dzień, z godziny na godzinę.
Jest to coś, co trudno wytłomaczyć przyjaciołom, rodzinie, kolegom czy nawet profenalistom zamującym się zdrowiem.
Wiele osób zaskakuje fakt, że zmęczenia uznaje się za objaw SM, gdyż jako "symptom niewidoczny", jest trudny do opisania.
Niestety, otoczenie zwykle potrzebuje bardzo dużo czasu na zrozumienie, że to zmęczenie nie jest zwykłym lenistwem i osoba z SM nie jest w stanie w takiej sytuacji "wziąć się w garść".
Zdarza się, że najbliżsi szybciej od samego chorego dosatrzegają jego narastające zmęczenie. Na przykład partner może zauważyć, że osoba z SM zaczyna w ciągu dnia chodzić wolniej.
Jeśli domyśla się, że jest to spowodowane raczej zmęczeniem niż problemami z nogami, będzie lepiej wiedział jak pomóc: np. wspierając w wykonaniu czynności.
