Większość osób z
zapaleniem nerwu wzrokowego zdrowieje. W jednym z kluczowych badań klinicznych poświęconych zapaleniu nerwu wzrokowego,
pod nazwą
Optic Neuritis Treatment Trial (Badanie nad Leczeniem Zapalenia Nerwu Wzrokowego), aż u 79% osób chorych nastąpiła poprawa stanu zdrowia w ciągu trzech tygodni,
a u 93% - w okresie pięciu tygodni od zachorowania. Dalsza poprawa wzroku może nastąpować w okresie aż do jednego roku od chwili pojawienia się objawów choroby.
Po przebyciu zapalenia nerwu wzrokowego zdolność widzenia polepsza się samoistnie. Wczesne etapy tej poprawy mogą pojawić się dość szybko, prawdopodobnie dlatego,
że wygasa proces zapalny w obrębie nerwu wzrokowego.
|
Ponowna
mielinizacja nerwu wzrokowego, czyli odnowienie przez organizm zniszczonej osłony mieliniowej wokół tego nerwu, bywa odpowiedzaialna za późniejsze etepy poprawy widzenia
po przebytym zapaleniu nerwu wzrokowego.
Często osoby, które przebyły tę chorobę, zauważają, że zdolność widzenia w oku lub oczach dotkniętych chorobą nie jest już taka jak przedtem. Zwykle pojawiaja się:
- subtelne zmiany z zdolności rozróżniania kolorów lub kontrastu między kolorami,
- zmiany odczuwania głębi widzenia ,
- lub w pewnym stopniu zanikanie ostrości widzenia,
chociaż obiektywne testy mogą wykazywać, że sprawność narządu wzroku mieści się wciąż w granicach prawidłowych.
Po przebyciu zapalenia nerwu wzrokowego, sprawność widzenia może również zmieniać się w ciągu doby ( tzn. jest inna rano niż w porze wieczornej) oraz różnić się w kolejnych dniach.
Osoby po przebytej chorobie skarżą się niekiedy na zmęczenie oczu lub wyblakły charakter widzianych obrazów. Ciepło lub wysiłek fizyczny przejściowo pogarszają wzrok.
Jest to objaw dość częsty wśród osób chorych na SM. nazywa się go objawem Uhthoffa.
