SM nie wpływa na płodność. Wybór metody zapobiegania ciąży należy do kobiety, podobnie jak w przypadku kobiet zdrowych.
Chore na SM mogą na ogół stosować dowolne dostępne metody antykoncepcyjne.
Stwardnienie rozsiane nie wpływa na płodność. Jeśli nie planujemy posiadanie dzieci, trzeba rozważyć zastosowanie odpowiednich metod antykoncepcyjnych.
Przed podjęciem decyzje o stosowaniu środków antykoncepcyjnych, należy skonsultować się z lekarzem, z którym bez skrępowania oi swobodnie będziemy mogły porozmawiać
o wszystkich sprawach z tym związanych.
Powinien to być ginekolog, który dysponuje choćby podstawową wiedzą o SM.
Podejmując decyzję o wyborze metody antykoncepcyjnej, dobrze jest uwzględnić takie czynniki jak sprawność rąk, koordynacja, stosowane leki, ewentualne ryzyko zakażenia
oraz osobiste preferencje.
Ważne jest też, aby otwarcie omówić z lekarzem wszystkie możliwości, bowiem nie każda metoda zapobiegania ciąży może być dla nas odpowiednia, jak choćby te,
których stosowanie wymaga dodatkowych środków ostrożności.
Na przykład krążki dopochwowe mogą zwiększać ryzyko zakażenia układu moczowego i być nie wskazane w przypadku zaburzeń pracy pęcherza moczowego.
Przyjmowanie pigułek antykoncepcyjnych przy ograniczonej ruchomości może wymagać dodatkowych badań okresowych ze względu na zwiększone ryzyko powstawania
zakrzepów w żyłach kończyn dolnych.
Jak u każdej kobiety, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych związane jest z typowymi ograniczeniami, jak waga, palenie papierosów itp.
Hormonalne środki antykoncepcyjne
Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych wiąże się z niewielkim ryzykiem zajścia w ciążę i wielu kobietom odpowiada przyjmowanie pigułki antykoncepcyjnej
( dwuskładnikowej, zawierającej estrogen i progestagen, albo jednoskładnikowej, zawierającej wyłącznie progestagen).
Kobiety stosujące w leczeniu SM pewne leki, jak karbamazepina, przeciwdziałająca skurczom i bólom, czy modafinil przeciw męczliwości, muszą pamiętać,
że preparaty te mogą zmniejszać skuteczność pigułki antykoncepcyjnej.
To samo dotyczy niektórych terapii uzupełniających, na przykład preparatów z dziurawca ( Hypericum perforatum) , stosowanych przeciw stanom depresyjnym.
Ginekologa należy poinformować o wszystkich przyjmowanych przez nas lekach. Będzie on mógł ocenić przydatność dla nas konkretnego środka antykoncepcyjnego
oraz uprzedzić o potrzebie stosowania dodatkowego zabezpieczenia ( na przykład prezerwatywy).
Implanty i wstrzyknięcia
Inną możliwość stanowi inplant progestsgenny. Działa on do 5 lat, dzięki czemu nie trzeba pamiętać o codziennym przyjmowaniu pigułki antykoncepcyjnej.
Dostępne są też bardzo skuteczne wstrzyknięcia zawierające progestagen, stosowane raz na trzy miesiące, choć również ta metoda może nie być odpowiednia dla wszystkich kobiet.
Obie te metody antykoncepcyjne mogą powodować działania niepożądane, ich stosowanie należy omówić zatem z lekarzem.
Badania dotyczące doustnych środków antykoncepcyjnych a SM
Nie ma żadnych badań potwierdzających wpływ doustnych środków antykoncepcyjnych na ryzyko wystąpienia SM. Wyniki badań dotyczące ich wpływu na częstość nawrotów
( rzutów choroby nie są jednoznaczne)
Podczas gdy jedno badanie wykazało, że doustne środki antykoncepcyjne mogą opóźniać pierwsze kliniczne rzuty SM, inne nie potwierdziło istnienia takiego związku
Również w tym przypadku wymagana jest większa liczba badań, aby możliwe stało się ustalenie związku między hormonami wchodzącymi w skład doustnych środków antykoncepcyjnych
( takimi jak estrogen czy progestagen) oraz SM.
Doustne środki antykoncepcyjne nie pwływają na przebieg SM, Jedynym przeciwwskazaniem może być przyjmowanie leków obniżających skuteczność ich działania
