Według wykazy zaburzeń umysłowych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego objawy ciężkiego stanu depresyjnego trwają co najmniej dwa tygodnie.
W tym czasie u pacjenta codziennie, niemal nieprzerwanie, występuje 5 lub więcej z 9 objawów:
- Utrzymujące się przez większość dnia przygnębienie, uczucie pustki, drażliwość lub płaczliwość.
- Brak zainteresowania większością zajęć lub utrata czerpanej dotąd z nich przyjemności.
- Wzrost lub utrata apetytu, a co za tym idzie znaczne zwiększenie lub spadek masy ciała.
- Bezsenność lub nadmierna senność.
- Nadpobudliwość lub spowolnienie ruchowe, obserwowane przez osoby z otoczenia.
- Utrzymujące się zmęczenie lub brak energii.
- Poczucie braku własnej wartości lub poczucie winy bez istotnej przyczyny.
- Zmniejszona zdolność koncentracji lub możliwości podejmowania decyzji.
- Nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie, planowanie samobójstwa.
Objawy te nie tylko utrzymują się przez długi czas, ale utrudniają codzienne funkcjonowanie. Objaw pierwszy (lub dwa pierwsze) zawsze występuje w ciężkim stanie depresyjnym.
W cytowanym wykazie zaznaczono, że nie powinno się brać pod uwagę objawów wynikających z SM, jak między innymi zmęczenie czy osłabienie koncentracji.
Smutek i przygnębienie mijają lub słabną, gdy spotka nas coś miłego. Depresja pozostaje. Rzeczy, które zwykle dostarczały nam przyjemności lub sprawiały radość, stają się obojętne.
Po zdiagnozowaniu depresji nie należy zwlekać z poszukiwaniem pomocy specjalisty, w tym przypadku lekarza psychiatry.
Pamiętaj! Aby skorzystać z pomocy poradni zdrowia psychicznego, nie potrzebujesz skierowania od lekarza pierwszego kontaktu |
