SM i ruch
|
SM i ruch |
Ruch jest zdrowy dla wszystkich, również dla chorych na stwardnienie rozsiane ( sclerosis ilaste t, SM).
Niezależnie od sposobu, w jaki SM objawia się u danego pacjenta, istnieją ćwiczenia pomagające w utrzymywaniu dobrego stanu zdrowia i sprawności fizycznej
oraz łagodzenia niektórych objawów choroby i ich skutków.
Regularne ćwiczenia, choć nie zawsze znaleźć na nie czas, rozwijają i wzmacniają siły organizmu. Należy wybierać taką formę ruchu, która nam najbardziej odpowiada,
coś, co lubimy i co uznajemy za pożyteczne.
SM u każdego objawia się inaczej, więc każdy chory będzie miał swoje ulubione ćwiczenia oraz te, których woli unikać. Jedni lubią tradycyjne sporty, inni wolą tai chi lub jogę.
Każdy rodzaj ruchu przynośi korzyści. Nawet praca w ogródku, sprzątanie czy odprowadzenie dzieci do szkoły wymagają pracy mięśni i pomagają w utrzymaniu sprawności fizycznej.
Fizjoterapia pozwala określić, jakie ćwiczenia są nam potrzebne i czy są one dostosowane do naszych możliwości. Fizjoterapeuta może zaproponować formę ruchu poprawiającą sprawność określonego,
wybranego przez nas, obszaru ciała albo pomóc uporać się z konkretnym objawem SM.
Niezależnie od przebiegu SM, właściwe ćwiczenia poprawiają jakość życia z tą chorobą. Korzyści płynące z ruchu
Zdobywanie i utrzymywanie sprawności fizycznej poprawia ogólny sta zdrowia ciała i ducha. Dzieje się tak zarówno u osób z łagodnymi objawami SM, jak i u tych,
u których przebieg choroby jest cięższy.
Nie istnieją żadne przesłanki, sugerujące, że długofalowo ruch fizyczne może mieć szkodliwy wpływ na przebieg SM lub że wywołuje rzuty choroby.
Wręcz przeciwnie, badania pokazują, że ćwiczenia fizyczne:
- poprawiają ogólny stan zdrowia pacjentów z łagodnym przebiegiem SM,
- pomagają pacjentom z cięższym przebiegiem SM zachować mobilność i aktywność na tyle, na ile to możliwe,
- u niektórych pacjentów pomagają radzić sobie z objawami SM, takimi jak zmęczenie, spastyczność, zaburzenia równowagi, niepokój, przygnębienie, zaburzenia pęcherza i przewodu pokarmowego,
- zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób serca
Regularna aktywność fizyczna poprawia funkcjonowanie całego organizmu.
Jest podstawowym i najtańszym sposobem radzenia sobie z objawami choroby |
Bez wątpienia największą zaletą regularnie uprawianych ćwiczeń fizycznych jest to, że zapobiegają następstwom SM. Są szczególnie pomocne, gdy u chorego zaczyna się pojawiać:
Gdy mięsień przez długi czas jest nieużywany, staje się słaby, a często nawet boli ( określa się to jako "roztrenowanie").
To z kolei pogłębia uczucie osłabienia lub trudności z poruszaniem się. Kłopoty z ruchem są objawem SM, nie zawsze więc da się ich całkowicie uniknąć, jednak dobranie właściwych ćwiczeń
( najlepiej przez fizjoterapeutę) może zatrzymać lub zwolnić ten proces. Niepożądane zmiany masy ciała dotyczą wielu pacjentów z SM, Ćwiczenia pomagają kontrolować masę ciała, szczególnie w połączeniu ze zdrową, zrównoważoną dietą.
W przypadku pojawienia się poważnych problemów z utrzymaniem właściwej masy ciała, lekarz pierwszego kontaktu może skierować pacjenta do dietetyka. U osób z SM, które mają niewiele ruchu są po długotrwałym leczeniu steroidami, pojawia się ryzyko osłabienia kości, w tym osteoporozy, aktywność fizyczna wzmacnia kości
i zapobiega występowaniu tych zaburzeń.
Przykładowo, osobom, które regularnie korzystają z wózka inwalidzkiego, fizjoterapeuci proponują stanie na nogach kilka minut w ciągu dnia w regularnych odstępach czasu.
Dla zachowania równowagi można korzystać z chodzika lub drabinki gimnastycznej. Jest to "ćwiczenie obciążające kości" pomagające zapobiegać wystąpieniu osteoporozy.
Inne ćwiczenia o podobnym działaniu można wykonywać na siedząco.
|
|
|
