Drżenie można opisać jako rytmiczne, drżące ruchy, których nie możer kontrolować.
U wielu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym drżenie pojawia się wówczas, gdy zamierzają oni coś zrobić.
W miarę zbliżania się do obiektu, ręka lub całe ramię drży coraz bardziej, co jest bardzo uciążliwe.
Nazywa to się drżeniem zamiarowym i jest yo typ drżenia, który występuje najczęściej u chorych na stwardnienie rozsiane. Inną postać stanowi drżenie samoistne..
Pojawia się ono najczęściej w pozycji siedzącej lub stojącej, kiedy mięśnie są napięte i starają się utrzymać część ciała przeciw siłom grawitacji.
U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym nie obserwuje sioę drżenia podczas leżenia albo podczas snu, kiedy mięśnie są całkowicie rozluźnione.
Jeżeli drżenie pojawia się w pozycji leżącej albo podczas snu, to znaczy, że ma ono prawdopodobnie inną przyczynę, na przykład stanowi wynik niepożądanenego działania leku albo objaw innej choroby.
Drżenie zamiarowe i drżenie samoistne są to dwie postacie drżenia, które często występują u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. trudno jest jednak zaklasyfikować drżenie u określonej osoby,
ponieważ często drżenia występuje razem z innymi zaburzeniami ruchu, takimi jak osłabienie mięśni albo zaburzenia koordynacji.
Pogorszenie koordynacji jest określane medycznym pojęciem niezborności ( ataksji). Pojęcie to jest często mylone z drżeniem.
Drżenie może mieć postać ruchów delikatnych ( drżenie drobnofaliste) albo ruchów szerokich ( drżenie grubofaliste).
Zazwyczaj są to rytmiczne ruchy w jedną i drugą stronę. Drżenie może jednak być także nieregularne albo mieć nieprzewidywalny przebieg. |
Nie zawsze drżenie jest związane ze stwardnieniem rozsianym. Mogą istnieć inne przyczyny drżenia.
Przykładowo, u każdej osoby występuje mało nasilone drżenia fizjologiczne, które nasila się pod wpływem kofeiny, alkoholu lub stresu w takim stopniu, że można je zauważyć.
Drżenie może być też następstwem osłabienia mięśni oraz zaburzeń postawy ciała. Może być wynikiem niepożądanego działania niektórych leków, np. stosowanych w leczeniu astmy,
albo być objawem innych chorób układu nerwowego np. choroby Parkinsona.
