Radzenie sobie ze zmęczeniem należy w dużej mierze od tego, jakie są inne objawy SM i jaki tryb życia wiedzie chory.
Przyjrzenie się temu powinno być pierwszym krokiem do zminimalizowania wpływu zmęczenia na codzienne funkcjonowanie.
Jednym ze sposobów dokonania analizy jest opracowanie, we wspołpracy z lekarzem lub pielęgniarką, dziennika, w którym będą zapisywane wszelkie informacje
mogące mieć wpływ na zmęczenie.
Określając poziom zmęczenia wywołanego przez daną czynność, będziesz mógł lepiej zaplanować sposób codziennego funkcjonowania. Możliwe, że zauważysz,
iż zaczynasz czuć się gorzej np. po obfitym popołudniowym posiłku.
Będziesz w stanie określić, które z codziennych aktywności są szczególnie męczące.
W ten sposób możesz również monitorowac to, jak śpisz w nocy. Jeśli nie śpisz sam, partner może dostrzeć zaburzenia, które pojawiają się w czasie twojego snu.
Skurcze mięśni mogą cię nie obudzić, ale wpłyną na jakość odpoczynku. To również powinieneś odnotować.
Poniżej zamieszczony jest przykład
"Dziennika zmęczenia" sporządzonego dla jednego dnia. Wszystkie codzienne czynności zostały zostały wymienione i oznaczone skalą zmęczenia
od 1 do 10 ( 1 oznacza najmniejsze zmęczenie, 10 - bardzo duże).
Początkowo takie ocenianie poziomu zmęczenia może wydawać się dziwne, gdyż wiele czynników może wpłynąć na samopoczucie. Informacje o tych prawdopodobnych czynnikach dodatkowych
także powinny sie znaleźć w tym dzienniku.
W rubtyce
"Uwagi" wpisane są wszystkie objawy SM, które pojawiły sie w danym czasie.
Opisując czynności, dobrze jest również zanotować to, jak zostały one wykonane. Dla przykładu
"zakupy" mogą oznaczać zarówno krótki wypad do osiedlowego sklepu po kilka rzeczy,
jak i kilkugodzinn pobyt w supermarkecie wymagający pchania wózka.
Im więcej szczegółów wpiszesz, tym bardziej użyteczny stanie się ów pamiętnik. Ważne też, aby uzupełniać go zarówno w dobre, jak i w złe dni. Z czasem uda się w ten sposób wywłowić czynniki,
które mogą powodować zmęczenie, nasilać je lub zmniejszać.
Z chwilą, gdy owe czynniki zostaną zidentyfikowane, będzie można zastanowić się, jak sobie z nimi radzić.